และถ้าพรุ่งนี้ กูยังไม่ฟื้นกูยังไม่ตื่นตอนเช้า
ก็ไม่ต้องฝืน มาให้กูยืน บอกยมบาลมาเอา
มีผ้ากี่ผืน นอนลงที่พื้น ไม่อยากให้ใครต้องเศร้า
จัดงานวันเสาร์ ที่เหลือแค่เผา Aey
เกิดมาคนเดียวก็ตายคนเดียว ก็ธรรมดา
สุขล้นเท่าฟ้ามีทรัพย์เพียงไหน ก็ต้องมีลา
แค่ใช้ชีวิตในทุกนาที ให้มันมีค่า
ตามฝัน ที่ยังคงเหลือ แม้ใครจะมองว่ากูจะบ้า
แม้ว่าใครจะมองกูบ้า แม้ว่าใครจะมองกูบ้า
แค่พยายาม จะบินทะยานออกห่างจากฝูงกา
กว่าจะถึงจุดนี้ ต้องช้ำและเจ็บจนใจกูด้านชา
ในวันที่กูล้ม จะดูแค่มือของคนที่ยื่นมา
และวันไหนที่กูนั้นทำสำเร็จ จะกลับไปบ้านนา
สักวันต้อง Show on stage
เพราะกูนั้นเซื่อในสิ่งที่เฮ็ด
สร้อยที่คอต้อง VVS
This is really not set
แม้ ตอนสุดท้ายที่ต้องจาก
แยกกันไปคนละทาง และชีวิต
คงหนีไม่พ้นการจากลา
กิเลสตัณหาที่ทุกคนต้องการ
ทรัพย์สินเงินทอง ที่ทุกคนมองหา
มีค่าเป็นศูนย์เมื่ออยู่ในโลง
กูยอมอดตายดีกว่าเป็นโจร อยากจะโก้
จนลืมไปว่าชีวิตมีค่า และสั้นโคตรๆ
ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว ยิ่งดังก็ยิ่ง Proud
ยิ่งเยอะก็ยิ่งยาว ยิ่ง Up ก็ยิ่ง Down
ยิ่งจนก็ยิ่งฝืน ยืมปืนไปวิ่งราว
ตัวยืนอยู่ที่พื้น แต่ใจยื่นไปที่ดาว
รื่นรมในค่ำคืน แต่ขื่นขมระยะยาว
หลงลืมตัวตนและตีน ตรงเคยยืนลงที่ Ground
ความจริงอันกล้ำกลืน ไม่จีรังแค่ข้ามคืน
เชื่อถือในตัวตน ก็ยิ่งวิ่งวนไปที่เก่า
ทำทุกอย่างที่กูต้องทำ แค่ไม่ทำให้ใครต้องเดือดร้อน
มอเตอร์ไซค์คันเดิม มันก็อยากให้เธอกลับมาเป็นผู้ซ้อน
แต่วันเวลาเป็นเพียงสิ่งเดียว มีสตางค์เท่าไร ก็ไม่อาจย้อน
อยากให้ยุคสมัย ไม่ทำให้คนต้องตายก่อนวัย แบบเมื่อก่อน
และถ้าพรุ่งนี้ กูยังไม่ฟื้นกูยังไม่ตื่นตอนเช้า
ก็ไม่ต้องฝืน มาให้กูยืน บอกยมบาลมาเอา
มีผ้ากี่ผืน นอนลงที่พื้น ไม่อยากให้ใครต้องเศร้า
จัดงานวันเสาร์ ที่เหลือแค่เผา Aey
เกิดมาคนเดียวก็ตายคนเดียว ก็ธรรมดา
สุขล้นเท่าฟ้ามีทรัพย์เพียงไหน ก็ต้องมีลา
แค่ใช้ชีวิตในทุกนาที ให้มันมีค่า
ตามฝัน ที่ยังคงเหลือ แม้ใครจะมองว่ากูจะบ้า
แม้ว่าใครจะมองกูบ้า แม้ว่าใครจะมองกูบ้า